100RZEŹBA. PRZESZŁOŚĆ – TERAŹNIEJSZOŚĆ – PRZYSZŁOŚĆ.

Wystawa jubileuszowa Wydziału Rzeźby Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Wernisaż: 16.03.2019r. godz. 16:00

Miejsce: Brama Poznania, ul. Gdańska 2, Poznań

Czas trwania wystawy: 16.03.2019 – 23.06.2019

Zespół kuratorski: prof. dr hab. Wiesław Koronowski, prof. dr Janusz Bałdyga, dr Rafał Górczyński.

http://rzezba-uap.pl/100rzezba

100/RZEŹBA – Wystawa PRZESZŁOŚĆ. TERAŹNIEJSZOŚĆ. PRZYSZŁOŚĆ.

Magdalena Abakanowicz, Janusz Bałdyga, Andrzej Banachowicz, Robert Bartel, Jan Berdyszak, Marcin Berdyszak, Kazimierz Bieńkowski, Emilia Bogucka, Jarosław Bogucki, Marta Bosowska, Sławomir Brzoska, Simon Bures, Consuelo Carrion Alonso, Tomasz Drewicz, Ewa Felman, Paweł Flieger, Jan Józef Gosławski, Dorota Gralewska, Łukasz Gruszczyński, Rafał Górczyński, Wojciech Iłenda, Jacek Jagielski, Adrianna Jaworska, Justyna Joniec, Paweł Kiełpiński, Karolina Kmieciak, Karolina Komasa, Józef Kopczyński, Wiesław Koronowski, Kaja Koster, Rafał Kotwis, Wojciech Kujawski, Sławomir Kuszczak, Andrzej Lenarczyk, Bartosz Ługowski, Wiktoria Łuszczewska, Danuta Mączak, Igor Mikoda, Wiesław Napierała, Piotr Owczarek, Martyna Pająk, Józef Petruk, Barbara Pilch, Dawid Puszyński, Kazimierz Raba, Marcin Radziejewski , Anna Rodzińska, Joanna Sapkowska, Ewa Twarowska-Sioda, Kazimierz Sita, Piotr Socha, Marta Sucherska, Dawid Szafrański, Maciej Szańkowski, Wojciech Tężycki, Olgierd Truszyński, Michał Wielopolski, Bazyli Wojtowicz, Szymon Zwoliński.

W październiku 2018 roku dr hab. Karolina Komasa, dziekan Wydziału Rzeźby, powołała kilkuosobowy zespół kuratorski, który miał przygotować obchody jubileuszu stulecia powstania wydziału stanowiącego ważną część struktury organizacyjnej i dydaktycznej Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, powołanej w 1919 roku. Zespół przygotował program obejmujący wiele wydarzeń artystycznych w przestrzeni miasta Poznania. Wszystkie inicjatywy zakładały udział wybitnych twórców współczesnej sztuki polskiej, związanych z naszym wydziałem. Uznaliśmy, że ranga i rozmach przedsięwzięcia zasługują na sfinansowanie z ministerialnego programu. Nie otrzymaliśmy jednak wsparcia, pomimo pozytywnej opinii ekspertów.

Centralnym miejscem, wokół którego tworzyliśmy program, były charakterystyczne wnętrza i przestrzenie Bramy Poznania — ICHOT. Dzięki osobistemu zaangażowaniu i kontaktom Beaty Salamon, pełniącej funkcję asystentki dziekana Wydziału Rzeźby, wynegocjowaliśmy bardzo korzystne warunki realizacji naszych planów. Brak finansowania zewnętrznego zmusił nas do radykalnej zmiany koncepcji planowanego wydarzenia. Władze wydziału postanowiły w całości je sfinansować, a organizacji podjęli się pracownicy z pomocą studentów. W tej trudnej sytuacji wysunąłem pomysł wystawy. Mimowolnie stałem się jej kuratorem. Poprosiłem o pomoc ideowo-organizacyjną kolegów z Zespołu Jubileuszowego — prof. dr. Janusza Bałdygę oraz dr. Rafała Górczyńskiego.

Koncepcja wystawy zrodziła się z przeświadczenia, że kilka pojęć niemodnych dzisiaj, tj. w kontekście praktyki sztuki współczesnej, nie straciło znaczenia i nadal ma sens. Miałem na myśli takie staroświeckie słowa jak „tradycja” czy „autorytet”, a także nieustannie ewoluującą koncepcję piękna uważanego za podstawowe pojęcie świata estetyki. Uświadomiłem sobie, że w realizacji misji edukacyjnej nasz wydział również kieruje się tymi pojęciami, dlatego postanowiłem to pokazać. Innym celem wynikającym z tego założenia było wykazanie, jak ogromny wpływ na zewnętrzny kształt Poznania ma Wydział Rzeźby. Jego absolwenci i pedagodzy tworzą przecież wizualną tożsamość naszego miasta poprzez autorskie realizacje przestrzenne.

Zależało mi bardzo na współdziałaniu wszystkich pracowników naukowych wydziału w pracach nad przygotowaniem jubileuszowych uroczystości. Z ogromną satysfakcją muszę stwierdzić, że mimo ideowo-programowych różnic wszyscy w nich uczestniczyli z zaangażowaniem, przeznaczając na to zarówno własny czas, jak środki.

W niektórych banałach zawiera się ponadczasowa wartość. Gdy ktoś nieustająco poszukuje nowego, oryginalnego ujęcia tematu, często gubi jego podstawowy sens. To oczywiście tylko mój osobisty pogląd i przedstawiam go tylko dlatego, że uzasadnia moją decyzję, aby wystawie nadać tytuł Przeszłość–Teraźniejszość–Przyszłość.

Chciałbym jeszcze w kilku zdaniach opisać zasady konstrukcji wystawy. Mieliśmy do dyspozycji sześć pomieszczeń ekspozycyjnych i dwie przestrzenie zewnętrzne, usytuowane w ciągach komunikacyjnych centrum. Poprosiłem każdego kierownika pracowni, aby wskazał postać artysty i pedagoga, która wywarła istotny wpływ na kształtowanie się jego osobistej postawy. W ten sposób wyłoniliśmy osobistości, które nazwałem mentorami. Ponieważ nazwiska byłych profesorów wielokrotnie się powtarzały, niezależnie od struktur organizacyjnych Wydziału, postanowiłem ten wybór kolegów przyjąć jako organizacyjną zasadę w wyborze przestrzeni wystawienniczych.

Każdy kierownik miał również przedstawić swoją pracownię, uwzględniając wpływ mentora na jej program edukacyjny. W wystawie, rzecz jasna, wzięli też udział współtwórcy aktualnych programów pracowni — adiunkci, asystenci i laboranci. Pracownie mogły zaproponować udział w wystawie wyróżniającym się studentom i absolwentom. W jednym z pomieszczeń przedstawiono aspekty techniczno-innowacyjne charakterystyczne dla naszego wydziału. W ten sposób każdy pracownik pełniący funkcję techniczną miał możliwość prezentacji własnej, indywidualnej postawy artystycznej.

W okresie jubileuszowej wystawy odbyło się kilka plenerowych wydarzeń towarzyszących, prezentujących szerokie spektrum zainteresowań wydziału.

W dzisiejszych realiach kuratorskich archaiczny może się wydawać pomysł prezentacji wszystkich pracowników i kreowanych przez nich różnorodnych postaw artystycznych. Z mojej perspektywy jednak ten wielowymiarowy i trudny pomysł stał się udanym eksperymentem, za który serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom.

Wiesław Koronowski 2020

Wiesław Koronowski 2020

WSPÓŁCZESNE TECHNOLOGIE

JÓZEF PETRUK, „Nad brzegiem”, technika mieszana, 40 cm, 2018 r

OLGIERD TRUSZYŃSKI, „Pusta Kuchnia III”, brąz, 140x100x40, 1984/1998/ pracownik Uczelni w latach 1965 – 1999

JAROSŁAW BOGUCKI, „Narcyz”, brąz, hologram, płyta wiórowa, stal, 270 cm, 2018 r.

RAFAŁ KOTWIS, „KZ006/19”, druk 3d. 12 x 23 x 12 cm, 2019 r.

KAZIMIERZ RABA, „Cywilizowanie materii 716”, drewno bukowe, 150 x 50 x 20 cm, 2019 r.

ŁUKASZ GRUSZCZYŃSKI, Dokumentacja projektowa rzeźby inspirowanej wałami obronnymi Mieszka I na Ostrowie Tumskim w Poznaniu, przewidzianej do realizacji w bezpośrednim sąsiedztwie Rezerwatu Archeologicznego Genius Loci, 2016-17 r.

MARTYNA PAJĄK, „Stosunek masy”- żywica poliestrowa, 100x60x60cm, 2013 r.

MARCIN RADZIEJEWSKI, „Coś”, Laminat poliestrowy, 110x60x70, 2019 r.

SZYMON ZWOLIŃSKI, „Left, right”, , „Poland-united”, , „Right-left”, malowany gips, 2018 r. 

EMILIA BOGUCKA „bez tytułu” – żywica, tkanina, 2014

DOROTA GRALEWSKA – „autoportret”,  hologram, 2015

JOANNA SAPKOWSKA – „autoportret”,  hologram, 2013

PIOTR SOCHA, „autoportret”, brąz, hologram; wys. 50 cm (bez postumentu) 2018

RZEŹBA STUDYJNA

KAZIMIERZ BIEŃKOWSKI, „Akt”, gips, 80 cm /pracownik Uczelni 1945 –1951

JAN JÓZEF GOSŁAWSKI „5”

JÓZEF KOPCZYŃSKI  “Cyrkowcy”,  drewno polichromowane, wys. 140 cm, 1975 | pracownik Uczelni w latach 1955 – 2006

WOJCIECH KUJAWSKI, „Bez tytułu”, ceramika, gips, 40 x 30 x 25 cm

BAZYLI WOJTOWICZ, „Chroniąca prochy”, kopia – gips patynowany, 60x25x35, (oryginał, brąz – 1945), /pracownik Uczelni w latach: 1936  –  1969

KAROLINA KOMASA, „Z cyklu Obiekty do przemieszczania. Do uniemożliwiania” siano, 30x25x40 cm, 2019

WIESŁAW KORONOWSKI, “Autoportret ukryty”, aluminium, brąz, 160 x 30 cm, 2018

WIESŁAW NAPIERAŁA, „Pieta według Cosimo Tura”, terakota, 25×36 cm, 2017

IGOR MIKODA, “Submotion”, glina syntetyczna, stal / węgiel i akryl na płótnie, 170 x 30 cm, 2019

BARTOSZ ŁUGOWSKI, “Tchnienie”, tworzywo sztuczne, szkło, drewno, 155 x 40 x 40 cm, 2019

MICHAŁ WIELOPOLSKI, „Figury skrótu-patrzę skręcony”, terakota, 28x 21x 20 cm, 2015

PIOTR OWCZAREK „Ukrzyżowany”, gips, drewno, 2018

DAWID PUSZYŃSKI, „Goliat”, żywica, 30cm x 30cm x 30cm, 2018

KREOWANIE MATERII I FORMY EFEMERYCZNE

MAGDALENA ABAKANOWICZ, obiekt z cyklu „Hurma”, płótno, żywica, 105 x 29 x 25 cm, 1990 – 2000

JAN BERDYSZAK, ,,Zbiorowisko”, stal, 1965

JANUSZ BAŁDYGA, „Ostrożnie szkło”, dyptyk: szkło, taśma tekstylna 90×60 cm, fotografia 100×70, 2008

ANDRZEJ BANACHOWICZ,” Mądrość Antoniusza „, 20x20x20 cm, obiekt przestrzenny – folia, drut, gips, perły, technika własna, 2000.

MARCIN BERDYSZAK, z Cyklu ,,Kiedy bariera staje się treścią –we dnie”, akryl, deska 2016

MARTA BOSOWSKA, „Korona Św. Barbary”, porcelana, 20x30x3,  2019

TOMASZ DREWICZ „(de)Menti”, 65x50cm, technika własna, 2012

PAWEŁ KIEŁPIŃSKI, „Itemy” (tryptyk), 40 x 40 x 10cm 3 sztuki, technika własna; mikrofibra, włókna silikonowe, stal, żywica epoksydowa, akryl, 2019

WIKTORIA ŁUSZCZEWSKA, „Sąd”, ok. 40x40x100 cm, technika własna, 2018

…DLA RZEŹBY

ROBERT BARTEL, „Porządki Miłości”, drewno ze starej rodzinnej szafy + dąb + ziemia, 200x80x60, 2018

PAWEŁ FLIEGER, „Więź”, 30x30cm, grafika cyfrowa, 2018

SŁAWOMIR KUSZCZAK, „Rozłożony Prostopadłościan Malewicza I, Rozłożony Prostopadłościan Malewicza II, format niereg. ok 20×30, technika mieszana w jednej ramie, 2019

IGOR MIKODA, „Temptation I”, 60×120 – akryl, węgiel, pastel na płótnie, 2018

IGOR MIKODA, „Temptation III”, 60×120 – akryl, węgiel, pastel na płótnie, 2018

KAZIMIERZ SITA, „Z cyklu Szklane Ogrody”, szkło w drewnie, 140x40x40 cm, 2009 /pracownik Wydziału w latach 1986 – 2005

WOJCIECH TĘŻYCKI, „bez tytułu”, porcelana, 25x15x15 cm, 2019

EWA TWAROWSKA-SIODA, „Deszczem pisane”, glina, 1,80 x 0,40 cm, 2018/ pracownik Wydziału w latach 1980 – 2005

TRANSFORMACJA FORMY

ANNA RODZIŃSKA, „Rozkwit”, brąz, lata 90 – te XX w./ pracownik Uczelni w latach 1955 – 1990

MACIEJ SZAŃKOWSKI, ”Struny wiatru I”, sklejka malowana, drut aluminiowy, wys. 78 cm, 2009 /pracownik Uczelni w latach: 1982–2003 

SŁAWOMIR BRZOSKA, „Simplicissmus 2”,  książki, sznur; 37 x 22 x 18 cm, 2017

SŁAWOMIR BRZOSKA, „Simplicissmus 4”  książki, bawełna; 32 x 18 x 24 cm, 2017

JACEK JAGIELSKI, „Ikar”, 30x30x30, kamień, papier, wosk pszczeli, 2019 r

RAFAŁ GÓRCZYŃSKI „Cisza – gra z natury”, instalacja wieloelementowa 240x50x50cm + koło średnica 30cm, głębokość 5cm, drewno, bambus, szkło, 2019

DAWID SZAFRAŃSKI, „Północ, południe, wschód, zachód” – z cyklu „Rysunki Bezwolne”, rysunek wapnem, boisko Zespołu Szkół im. Polskich Noblistów w Wielichowie, działanie efemeryczne w przestrzeni publicznej, 2018 (Google Maps 52°07’00.9″N 16°20’42.3″E), druk UV na PCV

WOJCIECH IŁENDA, „Krok na dwa” 73 x 138, gips, 2019

JUSTYNA JONIEC, „Spad”, plexi lustrzana, drewno, 60 x 40 x 30 cm, 2019

KAJA KOSTER, „Bez tytułu”, 100x90x30 cm, beton, stal, 2018

MARTA SUCHERSKA, „List pożegnalny nr 5” – z cyklu „Listy pożegnalne”,35x25x20 cm, gips, 2019 

NATURA – SZTUKA ZIEMI

DANUTA MĄCZAK, „Pogregor V”, obręcz metalowa o średnicy 100 cm, przycięte gałęzie 070 cm, pal gałęziowy w środku formy -130 cm, 2018

CONSUELO CARRION ALONS0, „Słońce Hiszpańskich Plaż”, płótna  parasolowe – średnica 160 cm rozłożone na trawie obciążone kamieniami, 2009

KAROLINA KMIECIAK, „100 Głów”, formy głowy – 040x030x025 cm, materiał tekstylowy, pręty metalowe – 005x200cm, 2012

BARBARA PILCH, „Błękitni Chłopcy”, rzeźby wykonane z niebieskiej taśmy foliowej wysokość  170-200cm blaszane podstawy  o trójkącie równobocznym 050cm, 2009